Szczelina odbytu - przyczyny, objawy i leczenie

Szczelina odbytu to najczęstsza przyczyna objawów takich jak krwawienie z odbytu, świąd oraz ból odbytu. Świeże pęknięcie nazywane jest ostrą szczeliną odbytu – gdy nie zostaje wyleczona dochodzi do rozwoju formy przewlekłej. Podobnie jak hemoroidy jest chorobą końcowego odcinka przewodu pokarmowego i z reguły jest wynikiem zaparć. Co jeszcze przyczynia się do jej powstawania? Dowiedz się więcej o objawach towarzyszących oraz o tym, jak wygląda leczenia zachowawcze oraz operacyjne szczeliny odbytu.

Szczelina odbytu – przyczyny

Do czynników, które powodują powstawanie szczeliny odbytu, czyli długiego, wąskiego i płytkiego pęknięcia błony śluzowej kanału odbytu zalicza się przede wszystkim urazy powstałe na skutek twardych mas kałowych, dlatego też większość chorych w wywiadzie lekarskim potwierdza występowanie zaparć. Do urazu może dojść także poprzez nadmierne rozszerzenie błony śluzowej m.in. podczas stosunków analnych lub badań odbytu (rzadko). Co warto podkreślić, przyczyną powstawania szczeliny odbytu mogą być także częste biegunki. Inną przyczyną jest także podwyższone ciśnienie w kanale odbytu, które może być np. wywoływane przez zgrubienie lub przerost zwieracza wewnętrznego. Szczelina odbytu może wystąpić także na skutek porodu, w którym np. masa urodzeniowa dziecka była wysoka. Przypadłość ta stwierdzana jest także u osób chorujących na wrzodziejące zapalenie jelita i chorobę Leśniowskiego-Crohna.

Jak objawia się szczelina odbytu?

Szczelina odbytu objawia się powstaniem fałdu skórnego oraz pojawieniem się brodawek okołoodbytniczych (tzw. guzek i brodawki wartownicze). W tej chorobie pojawiają się także objawy takie jak:

• silny ból w odbycie (nie tylko podczas oddawania stolca),
• krwawienie z odbytu,
• parcie na stolec,
• świąd
• i pieczenie.

Leczenie szczeliny odbytu

Leczenie szczeliny odbytu zależne jest od stadium choroby. Na początku możliwe jest leczenie zachowawcze, czyli stosowane są m.in. środki przeczyszczające, nasiadówki nad gorącą wodą, leki przeciwbólowe, antybiotykoterapia oraz preparaty zmniejszające napięcie mięśnia zwieracza – podkreśla specjalista z Centrum Medycznego MEKMED z Katowic.

Niestety, jeśli nie zostanie podjęte do kilku tygodni, to konieczne będzie leczenie operacyjne. Lekarz zdecyduje się na nie także wtedy, gdy leczenie zachowawcze będzie nieskuteczne – zazwyczaj musi minąć ok. 8-12 tygodni. Podczas zabiegu usuwana jest szczelina wraz z brodawką oraz przerosłym fałdem. Następnie ranę wewnątrz zszywa się – całość goi się w ciągu kilku tygodni (od 3 do 6 tygodni).