Znakowanie żywności. Podstawowe wymagania prawne

Znakowanie żywności to bardzo ważny temat, ponieważ w głównej mierze to właśnie na podstawie etykiet produktów spożywczych konsumenci podejmują decyzje zakupowe. Mogą poznać właściwości produktu i sposób jego użytkowania, a przede wszystkim przekonać się, czy potrzebują tego artykułu. Jakie są podstawowe wymagania prawne dotyczące znakowania żywności? Poznajmy krajowe i unijne rozporządzenia.

Znakowanie żywności – przepisy w Polsce i Unii Europejskiej

Podstawowe wymagania prawne dotyczące znakowania żywności są zawarte zarówno w krajowych, jak i unijnych rozporządzeniach.

Polskie ustawy dotyczące znakowania żywności to:

• ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia,
• rozporządzenie Ministra Rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych.

Do unijnych rozporządzeń w zakresie etykietowania żywności zalicza się przede wszystkim rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Jakie wymagania zawierają się w wymienionych ustawach i rozporządzeniach?

Podstawowe przepisy znakowania żywności

Prawo krajowe i unijne mówi, że:

• żywność produkowana i wprowadzana do obrotu na w Polsce ma być znakowana w języku polskim. Może być znakowana również w innych językach, nie jest to jednak wymogiem,
• żywność produkowana na terytorium Polski, ale przeznaczona do wywozu poza kraj, nie musi być znakowana w języku polskim,
• etykiety umieszczone na produktach żywnościowych muszą zawierać dokładne informacje na temat żywności, w tym jej nazwę, ilościowy i jakościowy skład produktu, wartość odżywczą, zawartość netto lub liczbę sztuk opakowanego produktu spożywczego oraz termin przydatności do spożycia albo datę minimalnej trwałości. Konieczne są również dane na temat nazwy i adresu podmiotu wprowadzającego żywność do obrotu. Ponadto, należy podać sposób przygotowania lub stosowania żywności, w razie, gdyby brak tej informacji skutkował niewłaściwym postępowaniem ze środkiem spożywczym oraz warunki przechowywania, jeżeli mogą mieć one wpływ na jakość żywności,
• etykiety umieszczone na produktach żywnościowych muszą zawierać informacje o substancjach, które mogą wywoływać alergie i nietolerancje. Składniki alergenne wymagają wyróżnienia w postaci większej czcionki, stylu bądź podświetlenia tła.

Dodatkowe wymagania prawne w zakresie znakowania żywności dotyczą suplementów diety – dodaje nasz ekspert z Centrum Prawa Żywnościowego, udzielającego pomocy prawnej w dziedzinie prawa żywnościowego. Jeżeli chcemy wprowadzić do obrotu suplementy, powinniśmy zapoznać się z tymi przepisami, aby nie zostać ukaranym karą pieniężną za wprowadzanie konsumentów w błąd.