Produkcja kanałów odwadniających z polimerobetonu a System Zarządzania Środowiskowego

Wiele obszarów działalności produkcyjnej ma duży wpływ na stan środowiska naturalnego zarówno za sprawą wykorzystanych przez siebie technologii, jak i używanych surowców. Znakomitym przykładem starań łączących troskę o klimat i ekologię ze starannym doborem materiałów pod względem ich wpływu na zanieczyszczenia i poziom emisji CO2 jest produkcja prefabrykatów w postaci kanałów odwadniających wykonywanych z polimerobetonu.

Produkcja prefabrykatów betonowych a ochrona środowiska

Dbanie o stan środowiska naturalnego jest coraz bardziej istotne, a wielu klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych zwraca coraz większą uwagę na to, czy przedsiębiorstwa, z którymi współpracują, przywiązują odpowiednią wagę do troski o planetę. Poza tradycyjnymi zanieczyszczeniami emitowanymi przez przemysł, a także wykorzystywaniem sporej ilości wody znaczenia nabiera kwestia wpływu poszczególnych branż na emisję do atmosfery dwutlenku węgla oraz zmiany klimatu z tym związane. Rozwój inżynierii materiałowej oraz stosowanie coraz doskonalszych metod produkcji pozwala w dużym stopniu ograniczyć wpływ szczególnie niebezpiecznych dla środowiska branż, a w niektórych przypadkach całkowicie odmienić ich oblicze

– wyjaśnia przedstawiciel producenta odwodnień liniowych oferowanych pod marką STORA-DRAIN, firmy O.P.S.O. Sp. z o.o.

Dobrym przykładem produkcji, która wywiera duży wpływ na środowisko naturalne, jest produkcja tradycyjnego betonu powstającego przez korzystanie z kruszyw mineralnych oraz cementu. Choć samo wytwarzanie betonu, poza znacznym poborem wody, nie ma zbyt wielkiego wpływu ani na emisję dwutlenku węgla, ani na powstawanie pyłów czy groźnych odpadów, to problemem jest proces produkcji cementu.

Przy produkcji cementu koniecznym etapem jest wyprażanie węglanu wapnia, tak by w wyniku zachodzących reakcji mógł powstać tlenek wapnia. Skutkiem ubocznym tego procesu jest uwalnianie dużej ilości CO₂. Powstanie tony cementu wymaga wyemitowania aż ponad 500 kg dwutlenku węgla. Obciążeniem dla środowiska jest także konieczność zapewnienia wysokiej temperatury, sięgającej 1450°C, czy to w czasie suszenia składników, czy też podczas spiekania klinkieru cementowego. Procesy spalania niezbędne do osiągnięcia tak dużych temperatur oznaczają również emisję sporych ilości CO₂.

Beton jest jednym z najpowszechniej wykorzystywanych surowców budowlanych. Powstają z niego zarówno elementy konstrukcyjne budynków w postaci żelbetu będącego połączeniem stalowego zbrojenia z odpowiednią mieszanką betonową, jak i rozmaite prefabrykaty od elementów stropów i gotowych schodów po odwodnienia, kanały czy rury pozwalające na wykonanie drenaży. Beton to podstawowy materiał używany w drogownictwie, stosowany nie tylko do wykonania wiaduktów, tuneli czy infrastruktury, ale również jako nawierzchnia dróg ekspresowych i autostrad.

Jednym z najlepszych sposobów połączenia troski o środowisko naturalne i zmniejszenie emisji dwutlenku węgla przy jednoczesnym utrzymaniu wykorzystania elementów betonowych będzie stosowanie nowych materiałów, np. polimerobetonu.

Charakterystyka polimerobetonu i jego zastosowanie w produkcji kanałów odwadniających

Polimerobeton jest materiałem o właściwościach zbliżonych do tradycyjnego betonu, choć w wielu zastosowaniach okazuje się od niego znacznie lepszy. Polimerobeton powstaje jako materiał kompozytowy, a zatem taki, który jest połączeniem różnych składników. Możliwa jest produkcja betonu impregnowanego polimerami (PIC – Polymer Impregnated Concrete), w którym w pory zwykłego betonu jest wprowadzany materiał w postaci żywicy epoksydowej, poliuretanowej lub metakrylowej. Wytwarza się także beton polimerowo-cementowy (PCC – Polymer Cement Concrete), powstający przez zmieszanie tradycyjnego cementu z polimerem, np. w postaci zbrojenia rozproszonego. Dodatek w zależności od swego rodzaju może prowadzić tylko do poprawy właściwości lub w trakcie dojrzewania ulegać usieciowieniu. Materiałem, który ma największy wpływ na redukcję CO₂, jest jednak beton żywiczny (PC – Polimer Concrete).

Beton żywiczny nazywany też potocznie polimerowym nie wykorzystuje lepiszcza w formie cementu. W tym przypadku za wiązanie ziaren użytego kruszywa, którym podobnie jak w tradycyjnym betonie jest drobny piasek i żwir będzie odpowiedzialna syntetyczna żywica chemoutwardzalna. Stanowi ona do około 20% objętości materiału, a w tym celu zwykle korzysta się z żywic poliuretanowych, poliestrowych czy epoksydowych. W składzie polimerobetonu znajdują się też wypełniacze mineralne, np. mączka kwarcowa. Znaczenie betonu żywicznego dla ochrony środowiska naturalnego jest tym większe, że ze względu na właściwości użytych polimerów jako wypełniaczy można także używać substancji pochodzących z recyklingu, np. tworzyw sztucznych czy popiołów, co w żaden sposób nie wpływa na obniżenie parametrów wyrobu.

Polimerobeton charakteryzuje się bardzo dobrymi właściwościami użytkowymi. Znacznie przewyższa zwykły beton wytrzymałością na ściskanie i zginanie, a także rozciąganie. Ma niższą porowatość, a co za tym idzie niższą nasiąkliwość, a jednocześnie jest niezwykle odporny na działanie chemikaliów, w tym m.in. roztwory soli, kwasy czy produkty ropopochodne. Poza dobrymi właściwościami mechanicznymi oraz elastycznością zapewniającą dobre znoszenie wibracji i drgań beton żywiczny wyróżnia się odpornością na temperaturę, jak również w wielu przypadkach niższą masą niż beton tradycyjny.

Korzystanie z proekologicznych technologii jako uzupełnienie Systemu Zarządzania Środowiskowego

Polimerobeton jest chętnie wykorzystywany do produkcji elementów prefabrykowanych. Ze względu na swoje właściwości – chemoodporność, wodoszczelność oraz wytrzymałość na obciążenia mechaniczne znakomicie sprawdza się przy produkcji odwodnień przemysłowych. Kanały odwadniające z polimerobetonu nadają się szczególnie dobrze do terenów przeznaczonych pod działalność produkcyjną i logistyczną, ponieważ bez problemu znoszą zarówno obciążenia związane z przejazdami ciężkiego sprzętu, jak i możliwe pojawianie się wycieków różnych substancji chemicznych.

Produkcja elementów z polimerobetonu jest działaniem, które wywiera realny wpływ na poprawę stanu środowiska naturalnego. Jednym z przykładów przedsiębiorstw łączących postawę proekologiczną w postaci przyjaznej dla klimatu technologii z całą filozofią działania jest firma O.P.S.O. Sp. z o.o., która jest producentem odwodnień liniowych oferowanych pod marką STORA-DRAIN. Przedsiębiorstwo nie tylko dostarcza produkt, którego cały proces produkcji przyczynia się do zmniejszenia emisji CO₂, ale również uzyskało certyfikat ISO 14001:2015, będący potwierdzeniem wdrożenia Systemu Zarządzania Środowiskowego.

System Zarządzania Środowiskowego wg ISO 14001 oznacza, że firma przeprowadziła dokładny audyt związany ze swoim funkcjonowaniem i przeanalizowała wpływ wszystkich realizowanych procesów produkcyjnych na środowisko naturalne, wdrażając konkretne procedury pozwalające na ograniczenie swoich oddziaływań i zmianę ich charakteru na maksymalnie neutralny. W ramach systemu działają również mechanizmy, które pozwalają na bieżące monitorowanie sytuacji oraz podejmowania działań w razie pojawienia się jakichkolwiek odstępstw od założonych rezultatów.

Sprawne funkcjonowanie Systemu Zarządzania Środowiskowego oznacza wiele korzyści zarówno dla samej firmy, jak i dla współpracujących z nią kontrahentów. Firma zyskuje na obniżeniu zużycia wody, energii oraz materiałów, a także ponosi mniejsze  wydatki związane z utylizacją powstających odpadów oraz może liczyć na oszczędności związane z podniesieniem poziomu recyklingu. Podmioty współpracujące z firmą korzystają na jej proekologicznym wizerunku, a także niższych cenach oferowanych produktów, możliwych dzięki redukcji znacznej części kosztów działalności, np. wynikających z opłat za korzystanie ze środowiska. Ważnym elementem jest zmniejszenie oddziaływania firmy na bezpośrednie otoczenie.