Historia recyklingu tworzyw sztucznych w pigułce

Historia recyklingu tworzyw sztucznych sięga czasów starożytnej Grecji 400 lat p.n.e. W starożytności śmieci były naturalnym, szybko rozkładającym się i niestanowiącym zagrożenia dla środowiska elementem. Ludy koczujące porzucały je w ostatnim miejscu pobytu. Mieszkańcy miast i osad mieli natomiast większy problem. Zwykle wyrzucali je poza dom i zakrywali ziemią, lub też pozostawiali na ulicy. Rezultatem tego były podnoszące się poziomy gruntów na terenie osad i miast, w przypadku Troi poziom podniósł się o 1 m w ciągu 100 lat. Jak zmieniało się podejście do recyklingu na przestrzeni wieków?

Recykling tworzyw sztucznych – jak zmieniał się ten proces?

W związku z licznymi problemami spowodowanymi niewłaściwym wyrzucaniem odpadów w 320 r p.n.e. w Atenach wydano rozporządzenie, które zakazywało zasypywania ulic odpadami. Równocześnie nakazano zakopywanie lub wywożenie odpadów poza miasto do specjalnie przygotowanych składowisk. W III w. n.e. Rzymianie stworzyli pierwsze służby, które były odpowiedzialne za oczyszczanie miasta. Jako pierwsi o znanym dziś recyklingu zaczęli natomiast myśleć Japończycy. W XI wieku rozpoczęli ponowne wykorzystywanie różnych surowców do produkcji broni oraz amunicji. W okresie XIX wieku zaczął się wyraźnie zarysowywać model znanego dzisiaj recyklingu tworzyw sztucznych. Wiele osób zajmowało się zbieraniem najróżniejszych odpadków, które były sprzedawane i stosowane do produkcji innych rzeczy. W 1883 roku we Francji zastosowano pierwszy kosz na śmieci.

Rewolucja przemysłowa w XIX wieku spowodowana gwałtownym rozwojem miast i wzrostem konsumpcyjnym spowodowała także, że zaczęły powstawać pierwsze metalowe puszki. Wtedy to w 1869 roku rozpoczął się etap korzystania z opakowań z tworzyw sztucznych. Na skutek tak gwałtownego rozwoju i produkcji powstawały również większe ilości odpadów. Pierwsze centrum recyklingu wybudowano w Nowym Jorku w 1897 roku. Wykorzystanie odpadów i surowców wtórnych na szeroką skalę nastąpiło jednak dopiero w drugiej połowie XX wieku.

Wpływ recyklingu tworzyw sztucznych na obecne czasy

Pierwszy system selektywnej zbiórki odpadów komunalnych zaprojektowano w 1895 roku w Nowym Jorku. Z czasem pomysł zaczęto powielać i rozwijać na całym świecie. Pierwsze programy selektywnej zbiórki na szeroką skalę wprowadzono w latach 70 – tych w Stanach Zjednoczonych i krajach Europy Zachodniej. Wymagało to zarówno aktów prawnych, jak i edukacji społeczeństwa w tym zakresie. Podjęte działania zaczęły jednak dawać wymierne efekty po upływie 20 lat. Obecnie dzięki recyklingowi tworzyw sztucznych, w niektórych krajach przetwórstwie poddawanych jest nawet do 63% odpadów.

Jak mówi ekspert z skupu - sprzedaży tworzyw sztucznych Mag - Bar: Od wielu lat znane są skutki składowania zużytych wyrobów z tworzyw sztucznych. Proces ten przynosi coraz większe koszty i wpływa na pogorszenie stanu planety. Recykling tworzyw sztucznych obejmuje cały system działań umożliwiających ponowne wykorzystanie surowców ze zużytych materiałów. Metoda ta pozwala wyeliminować lub ograniczyć konieczność pozyskiwania nowych materiałów. Efektywny recykling zmniejsza także ilość odpadów, które muszą zostać zutylizowane.

Recykling tworzyw sztucznych to działanie, które wymaga gromadzenia surowców i przygotowania ich do ponownego wykorzystania. Muszą zająć się tym profesjonalne firmy, które mogą odpowiednio posortować i oczyścić materiał. Ważne jest także nadanie surowcom formy, w której łatwo i efektywnie będą możliwe do ponownego użytku.