Diagnostyka jaskry. Przegląd metod

Jaskra to grupa chorób oczu, które prowadzą do uszkodzenia nerwu wzrokowego i stopniowej utraty pola widzenia. Jeśli nie zostanie wykryta na czas, może prowadzić do całkowitej ślepoty. W niniejszym artykule omówimy różne metody diagnostyczne stosowane w detekcji jaskry.

Podstawowe metody stosowane w diagnostyce jaskry

W Polsce jaskra dotyka około 200 000 osób, a liczba ta stale rośnie, wyjaśnia okulista z Chorzowa. Właściwa diagnostyka jaskry jest zatem kluczowa dla wczesnego wykrycia tej choroby i podjęcia skutecznego leczenia. W tym celu stosuje się liczne badania pozwalające wykryć niepokojące zmiany chorobowe. Niestety jaskra jest chorobą, która na wczesnym etapie nie daje wyraźnych objawów, z tego powodu bardzo ważna jest wcześnie rozpoczęta, regularnie prowadzona kontrola okulistyczna.

Do podstawowych metod diagnostyki jaskry należą:

• badanie ostrości wzroku - podstawowym badaniem przeprowadzanym w diagnostyce jaskry jest badanie ostrości wzroku. Taki test pozwala zauważyć jakiekolwiek problemy z widzeniem, które mogą być pierwszym objawem jaskry,

• tonometria - jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju jaskry jest podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe. Tonometria to metoda pomiaru tego ciśnienia za pomocą specjalnego urządzenia - tonometru. Pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego jest nieinwazyjny i szybki, a jego wynik pozwala na identyfikację osób zagrożonych jaskrą, a następnie wdrożenie leczenia jaskry,

• pachymetria - rogówka to przeźroczysta warstwa na powierzchni oka, która chroni przed uszkodzeniami i wpływa na ciśnienie wewnątrzgałkowe. W diagnostyce jaskry przydatne może być badanie grubości rogówki nazywane pachymetrią. Zbyt cienka lub zbyt gruba rogówka wpływa na precyzję pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego, dlatego warto uwzględnić ten parametr przy ocenie ryzyka jaskry,

• pomiar grubości włókien nerwu wzrokowego - optyczna koherentna tomografia (OCT) to nowoczesna metoda diagnostyczna pozwalająca na bardzo precyzyjne badanie struktury nerwu wzrokowego. OCT ocenia grubość warstwy włókien nerwowych tarczy nerwu wzrokowego oraz ilość ubytków w tych włóknach. Badanie to może wykazać pierwsze zmiany charakterystyczne dla jaskry, nawet zanim pojawią się objawy kliniczne,

• badanie pola widzenia- uszkodzenie nerwu wzrokowego w wyniku jaskry prowadzi do charakterystycznego ubytku pola widzenia, który z czasem może się powiększać. Badanie pola widzenia pozwala na ocenę tych ubytków oraz monitorowanie postępu choroby. Test ten polega na ocenie zdolności pacjenta do wykrywania bodźców świetlnych w różnych punktach pola widzenia,

• gonioskopia - kąt przesączania to miejsce, w którym ciecz wodnista opuszcza gałkę oczną. W przypadku jaskry kąt ten może ulec zwężeniu lub zamknięciu, prowadząc do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Gonioskopia to badanie, które pozwala na ocenę struktury kąta przesączania. Wykonuje się je przy pomocy specjalnej soczewki nagałkowej i biomikroskopu (lampy szczelinowej). Na rynku są dostępne urządzenia, które pozwalaja ocenić kąt przesączania – OCT przedniego odcinka, jednak nie obrazują jego struktury, wtedy pomocny jest gonioskop.