Bezpieczne nawierzchnie na placach zabaw: dlaczego są tak ważne?

Zabawa najmłodszych i tych nieco starszych na placu zabaw i w terenach rekreacyjnych powinna być swobodna i nieskrępowana. O względy ich bezpieczeństwa powinien zaś zadbać właściciel danego obiektu stosując takie rozwiązania technologiczne, by jak najbardziej zminimalizować ryzyko wystąpienia urazu czy wypadku. Dziś przyglądamy się znaczeniu bezpiecznych nawierzchni na placach zabaw.

Place zabaw a ocena ryzyka

Przy projektowaniu, budowie, utrzymaniu oraz konserwacji placów zabaw nie może być dowolności – ich wygląd, wyposażenie, lokalizacja oraz funkcjonalność są precyzyjnie uregulowane przez stosowne przepisy, przede wszystkim polskie normy budowlane (PN-EN 1176 i PN-EN 1177), ale również Prawo budowlane i Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Przepisy te, zwłaszcza normy, wskazują ogólne i szczegółowe wymagania bezpieczeństwa na placach zabaw, lokalizację obiektu, określonych urządzeń i wyposażenia technicznego, sposoby ochrony przed zakleszczeniami, uderzeniami, upadkami, kolizjami czy ochronę użytkowników przed wadami konstrukcyjnymi wyposażenia placu lub ich niewłaściwym wykonaniem. Bez spełnienia tych wymogów żaden plac zabaw nie może być odebrany i oddany do użytku, bo stwarzałby zagrożenie przebywającym na jego terenie osobom – informuje nas ekspert z firmy MTJ-GROUP, producenta bezpiecznych nawierzchni na place zabaw.

Dlaczego i kiedy położyć bezpieczną powierzchnię?

Bezpieczna nawierzchnia powinna pokrywać teren wokół danej zabawki, żeby stworzyć amortyzującą powierzchnię upadku. Powierzchnia ta musi być zgodna w parametrach zapewnienia bezpieczeństwa upadającemu dziecku z wysokością swobodnego upadku z danej zabawki czy urządzenia. Kluczowa jest tu wysokość danego wyposażenia: do wysokości 60 cm zabawka nie musi być otoczona powierzchnią amortyzującą, o ile nie jest urządzeniem nie dającym się zatrzymać w dowolnym momencie (huśtawki, karuzela, zjeżdżalnia). W każdym innym przypadku podłoże musi być zabezpieczone przed upadkiem zgodnie z wytycznymi HIC (Head Injury Criterion). Wśród bezpiecznych powierzchni wymienianych przez normę PN-EN 1177 znajdziemy:

• glebę i darń,
• korę, wióry drzewne, mechanicznie rozdrobnione drewno,
• substancje sypkie: piasek, żwir, luźny granulat gumowy
• inne materiały – nawierzchnie syntetyczne, wykładziny i powierzchnie dywanowe, sztuczne trawy, kratki gumowe itp.

Przy wyborze nawierzchni syntetycznej ważne jest to, żeby producent mat gumowych dostarczył certyfikat przeprowadzenia badania HIC danej nawierzchni wobec upadku z określonej wysokości urządzenia lub zabawki. Badania takie prowadzi się m.in. dla gumowych nawierzchni na place zabaw, gumowych kratek i wykładzin o charakterze dywanowym. Nawierzchnie tego typu powinny jednak nie tylko mieć daną grubość, by móc chronić przed upadkiem, ale też dodatkowo stanowić zabezpieczenie przed poślizgnięciem, potknięciem się, odprowadzać stojącą na danej powierzchni wodę i spełniać swoją rolę w różnych warunkach środowiskowych.

Jest jeszcze jedno kryterium ważności dla bezpiecznych powierzchni na placu zabaw: estetyka. Powierzchnie pomagają nie tylko zabezpieczyć, ale i ciekawie zaaranżować przestrzeń placu, przez co staje się on bardziej atrakcyjny dla użytkowników. Dzięki szerokiemu zakresowi materiałów wskazanych przez normę PN-EN 1177 można stworzyć na przykład place zabaw o charakterze naturalnym lub bajecznie kolorowe place z powierzchnią wyłożoną w atrakcyjne wzory, puzzle, płytki itp.